ای پرستوی مهاجر خانه ی دوست کجاست

عاشقونه

ای پرستوی مهاجر خانه ی دوست کجاست

عاشقونه

درباره من

ترانه ی عشق به احترام نام تو غزل ترانه می شود ببین کنون عزیزمن دلم نشانه می شود به احترام عشق تو دلم به آسمان رود در آسمان عشق تو دلم کمانه می شود فضای آسمان ببین نوای عاشقان شنو تو چنگ بوده ای مرا دلم چغانه می شود به یاد آن لبان تو به بوسه های ناب تو توزلف بوده ای مرا دلم چوشانه می شود نه لب گرفته ام زتو نه بوسه داده ای مرا توماه بوده ای مرا قمر به خانه می شود نه زلف بوده ای مرا نه شانه بوده ام تورا تو عشق بودیم ولی خدابهانه می شود پرستوی دلت کنون نشسته در کنار من عشق نهاده بردلم رضا چو دانه می شود پرستوی دلم ببین سرک کشید به آسمان درآسمان قلب تو رضا به لانه می شود رضای عاشقان منم بهانه کرده این دلم به جلوه جلوه روی تو دلم فسانه می شود به جنتی که بهرما بنا شده زعشق تو به ذره ذره عشق تو دلم خزانه می شود زبعد مردنم بیا به قبرمن ترانه جان ز بوی گیسوان تو دلم روانه می شود درآن جهان معنوی دمی بیا کنارمن به بوسه های ناب تو دلم جوانه می شود خدای عاشقان کنون نظرنموده بردلم به یاد آن نظرببین غزل ترانه می شود ترانه خواهرم ببخش غزل زیاده شد ولی دل شکسته ات کنون مرا نشانه می شود به آن دل شکسته ات چو گشته رهنمای ما دل شکسته ام ببین تورا یگانه می شود توای خدای عاشقان ترانه راببین ولی به نور رحمتت بگو که جاودانه می شود دلم گرفته بود خدا ترانه راسروده ام ترانه جاودانه شد رضا فسانه می شود ادامه...

آمار : 6772 بازدید Powered by Blogsky

افسوس

وقتی چمدانش را به قصد رفتن بست،

نگفتم "عزیزم این کار را نکن"

نگفتم "برگرد و یک بار دیگر به من فرصت بده"

وقتی پرسید دوستش دارم یا نه؟

رویم را برگرداندم.

حالا او رفته...

و من تمام چیزهایی را که نگفتم، می شنوم.

نگفتم "عزیزم متاسفم، چون من هم مقصر بودم"

نگفتم "اختلاف ها را کنار بگذاریم،

چون تمام آنچه می خواهیم عشق و وفاداری و مهلت است"

گفتم "اگر راهت را انتخاب کرده ای،

من... آن را سد نخواهم کرد"

حالا او رفته...

و من تمام چیزهایی را که نگفتم می شنوم.

او را در آغوش نگرفتم...

و اشک هایش را پاک نکردم...

نگفتم "اگر تو نباشی،

زندگی برایم بی معنی ست"

فکر می کردم از تمام آن بازی ها خلاص خواهم شد.

اما حالا...

تنها کاری که می کنم،

گوش دادن به تمام چیزهایی ست که نگفتم...

نگفتم "بارانی ات را درآر...

قهوه درست می کنم...

و با هم حرف می زنیم"

نگفتم "جاده ی بیرون خانه،

طولانی و تاریک و بی انتهاست"

گفتم "خدانگهدار... موفق باشی... خدا به همراهت..."

او رفت...

و مرا تنها گذاشت،

تا با تمام چیزهایی که نگفتم،

زندگی کنم... ... ...

********************************

پیوست:

** ــ متن بالا نوشته ای بود از" شلدون آلن سیلور استاین" / نویسنده - داستان پرداز و رمان نویس امریکایی...

** ــ متن بالا کاملا حقیقی است و زاده ی تصورات فردی و شخصی نویسنده نمی باشد. هرچند اگر چنین هم باشد، بر اساس اتفاقات روزمره ی ما آدمیان است...

** ــ تا حالا به خودتون، روابط و شرایطتون فکر کردین؟؟؟ از اون دسته آدمایی هستین که دست روی دست میگذارن و همیشه کاری می کنن که غرورشون واسه شون تصمیم بگیره؟ یا نه! از دسته ای که نرم و منعطف و آینده نگرند؟؟؟ از دسته ای که در لحظه ی حال زندگی می کنن و اصلا و ابدا به فکر آینده نیستن. یا نه! از اون دسته که خوشی های الانشون رو با خوشی های آینده تقسیم می کنن؟؟؟؟؟؟؟
من دیگه چیزی نمی گم، فقط قضاوت رو می سپرم به شما دوستان!!!

ترانه بختیاری 1389/08/09 ساعت 08:22 ق.ظ

نظرات 1 + ارسال نظر

yasayar 1389/08/09 ساعت 08:23 ق.ظ http://yasayar.blogfa.com

salam.dadash mano komak mikoni ye kam maruf besham.ye alame zahmat keshidam da owje bi emkanati rap kurdi khondam ke enfejari wa dar sathe jahani dar omade wali be dalile moshkelate mali natoonestam montashereshoon konam age mishe az linke download ahangam ye noskhe bezar tooo webet mokhatabat down konan amare download bere bala.mamnoon [گل]